معرفی تربد و خواص درمانی آن - وبلاگ مستر

به گزارش وبلاگ مستر، گیاهی است چند ساله با ساقه پیچنده و بالارونده، برگ های آن قلبی شکل و پوشیده از کرک، در انتهای ساقه، گل دهنده و گل های آن به رنگ آبی کبود است. ساقه زیرزمینی گیاه که به سبب صمغ موجود در آن در طب

نویسنده: صمصام صانعی

نام علمی:

Operculina turpethum (L.) Silva Manse، نام فرانسه Turbith vegetal و نام انگلیسی آن Indian jalap می باشد. نام های دیگر آن در کتب طب سنتی، تُربِد، تِربِد، تُربید و تُربُد نامیده شده است.

تیره گیاه:

پیچک صحرایی Convolvulaceae

نوع گیاه:

بوته

مشخصات ظاهری:

گیاهی است چند ساله با ساقه پیچنده و بالارونده، برگ های آن قلبی شکل و پوشیده از کرک، در انتهای ساقه، گل دهنده و گل های آن به رنگ آبی کبود است. ساقه زیرزمینی گیاه که به سبب صمغ موجود در آن در طب سنتی مسعمل است به شکل قطعات استوانه ای شکل به قطر انگشت، ضخیم و به طول 10 الی 12 سانتی متر می باشد. سطح آن ناصاف دارای پستی و بلندی و یا پیچیده و دارای شیارهای طولی نامنظم است. رنگ قسمت بیرونی ساقه زیرزمینی، تیره کمی مایل به قرمز و مغز آن پس از شکستن سفید و روشن می باشد و سوراخ های متعدد کوچکی در مقطع آن دیده می گردد که پر از ماده صمغی به شکل قطرات کوچک زرد رنگ است که همان ماده مسهلی آن می باشد. از نظر طعم ساقه زیرزمینی گیاه بی بو و بی طعم است ولی پس از چندین لحظه طعم تهوع آوری پیدا می نماید. نوع مرغوب تربد مجّوف، سبک و شکننده است، به سهولت سائیده و نرم می گردد و رنگ داخل آن سفید می باشد.

طبیعت تربد:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم و خشک می باشد.

رویش جغرافیایی:

در اغلب نواحی کشورهای هندوستان، سیلان، مالزی و بعضی از جزایر اقیانوسیه و استرالیا انتشار دارد.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در ریشه تربد:

گلوکوزید تورپتین، صمغ رزینی، مواد جالاپین، تورپتن، جالاپیک اسید، ایپومئیک اسید، تامپی کولیک اسید و والریانیک اسید در آن تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

ریزوم (ساقه زیرزمینی)

نحوه مصرف:

طبق دستور پزشک

خواص درمانی:

مسهل قوی بلغم و رطوبت های رقیق و تسکین دهنده دردهای مفاصل، صفرابر و خارج کننده اخلاط سوخته، مسکن سرفه های ناشی از رطوبت معده و مفید برای سیاتیک، آرام بخش و تقویت کننده اعصاب می باشد. ضمناً برای ناراحتی های اعصاب، نقرس، روماتیسم، فلج، کمردرد، سرفه های مزمن، تب و مالیخولیا هم مفید است.

منبع مقاله :

صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.

منبع: راسخون