روبات ها همدم انسان ها در قرنطینه می شوند ، بحران کرونا و فرصت خودنمایی آدم آهنی ها - وبلاگ مستر

به گزارش وبلاگ مستر، یکی از عوارض ماندن درخانه برای کاهش گسترش ویروس کرونا، تنهایی است. متخصصان روباتیک یک پیشنهاد برای حل این مشکل دارند و آن روبات همدم است.

به گزارش خبرنگار فناوری وبلاگ مستر، یکی از عوارض ماندن مردم در خانه برای کاهش گسترش ویروس کرونا تنهایی است. متخصصان روباتیک دنیا یک پیشنهاد برای حل این مشکل دارند و آن یک روبات همدم است. این نوآوری تنها یکی از ایده های ارائه شده در نامه سرگشاده ای است که جمعی از متخصصان روباتیک دنیا منتشر نموده و پیشنهاد نموده اند که باید از این بحران همه گیر به عنوان انگیزه ای برای افزایش استفاده و توسعه روبات ها استفاده کرد.

در حال حاضر این امکان وجود دارد که شیوع ویروس کرونا تحقیقات روباتیک آینده را به سوی برطرف خطر های بیماری های واگیر راهنمایی کند؛ بنابراین لازم و لازم است که یاری های اقتصادی برای توسعه این دسته از روبات ها افزایش یابد، روبات هایی که احتیاج به آن ها در بحران ابولای سال 2015 نیز به وضوح حس می شد.

بدون انجام تحقیقات مداوم، روبات ها برای رخداد بعدی هم آماده نخواهند بود. از این رو، مهندسان و متخصصان بیماری های واگیر ائتلافی تشکیل داده اند تا روبات ها را برای بحران بعدی آماده نمایند. در اینجا به بعضی از موارد استفاده فعلی روبات ها و آنچه می توان در بحران های همه گیر بعدی انجام داد می پردازیم:

استفاده از نور فرابنفش توسط روبات برای ضدعفونی سطوح

یکی از راه های ابتلا به ویروس کرونا دست زدن به سطح آلوده و سپس زدن آن به صورت است؛ زیرا ویروس می تواند روی سطوح فلزی، شیشه ای و پلاستیکی تا چندین روز زنده بماند. به ادعای دانشمندان، نور فرابنفش می تواند برای کاهش آلودگی در سطوح بیمارستان ها مؤثر باشد.

درواقع، از نظر دیگر متخصصان، شدت نور فرابنفش مورد احتیاج برای کشتن ویروس کرونا می تواند برای انسان ها مضر باشد، اما دانشمندان می گویند می توان روبات های عظیم و کوچک خود مختار یا راهنمایی شونده ای را فراوری کرد که به صورت مداوم و منظم سطوح لمس شده را پیدا نموده و با نور فرابنفش استریل نمایند.

اندازه گیری دما در اماکن عمومی به صورت اتوماتیک

تب یکی از علائم متداول و طاقت فرسای ابتلا به ویروس کرونا است. با استفاده از سیستم های دوربین اتوماتیک به همراه حسگر های حرارتی و الگوریتم های دیداری روی روبات های خودمختار یا راهنمایی شونده می توانیم بر دمای بدن بیماران درون بیمارستان نظارت داشته باشیم.

زیر نظر دریافت رفت و آمد مردم برای ردیابی تماس

با وجود اینکه بدون شک هرگونه سازوکار ردیابی نگرانی هایی در خصوص حریم خصوصی را به همراه دارد، هواداران علم روباتیک می گویند که ترکیب سیستم های امنیتی موجود با نرم افزار های تشخیص چهره می تواند برای مقامات دارای صلاحیت لازم این امکان را فراهم کند که راستا های طی شده توسط بیماران و افرادی را که با آن ها در تماس بوده اند را ردیابی نمایند، نام این طرح ردیابی مخاطبان است.

نمونه برداری از درون بینی

یکی از مراحل تست کرونا احتیاجمند فرو بردن یک لوله قابل شستوشو در عمق حفره بینی بیمار است. بخش هایی از این عملیات انسان ها را در معرض خطر انتقال ویروس قرار می دهد، که جمع آوری، آنالیز و انتقال نمونه به مکان انجام تست و خود تست را شامل می گردد.

در هنگام وقوع یک بحران همه گیر عظیم یکی از چالش های کلیدی کمبود کارکنان ماهر برای نمونه گیری از بیماران و آزمایش کردن نمونه ها است. نمونه گیری با یاری روبات یا حتی تمام اتوماتیک از بینی و حلق می تواند به این عملیات سرعت ببخشد، خطر ابتلا را کاهش دهد و به کارکنان اجازه دهد که به وظایف دیگر بپردازند.

تحویل دارو توسط پهپاد

دانشمندان معتقدند که می توانیم از پهپاد ها و روبات های زمینی برای تحویل دارو به بیماران مبتلا به کرونا استفاده کنیم. همچنین می توانیم با استفاده از روبات غذا و نوشیدنی را به بیمار برسانیم.

روبات های اجتماعی که مردم را از تنهایی در می آورند

در خانه ماندن مردم برای جلوگیری از گسترش ویروس برای بعضی به معنی تعاملات اجتماعی کمتر است که می تواند تأثیرات منفی در سلامت روان داشته باشد. روبات های اجتماعی علاوه بر یادآوری کردن فرد به رژیم های درمانی، انگیزه و تعاملات اجتماعی را نیز برای او فراهم می نمایند.

حضور در کنفرانس ها به صورت مجازی با استفاده از روبات های آواتار

این امکان وجود دارد که بحران ویروس کرونا منجر به پیشرفت فوق العاده ای در تجمع های مجازی گردد؛ به خصوص که پهنای باند 5G و امکانات تصویری باکیفیت به صورت گسترده ای در دسترس هستند. به جای لغو کردن نمایشگاه های بین المللی عظیم و کنفرانس ها و به جای حضور فیزیکی افراد، انواع جدیدی از تجمع های آنلاین افزایش خواهند یافت. حضاری که از مناطق دور در رویداد های آنلاین شرکت می نمایند به مرور به روبات های آواتار و کنترل های دستی عادت می نمایند. در نهایت، بسیاری از کنفرانس ها به وسیله واقعیت مجازی با کیفیت بالا و تأخیر کم ممکن خواهند بود که در آن ها روبات های آواتار مجازی کاملا متحرک و غرق در مفاهیم کنفرانس خواهند بود.