دست و پنجه نرم کردن تئاتر دفاع مقدس با سلیقه متولیان، کار ویترینی چه آسیبی به ارزش های جنگ وارد می نماید؟ - وبلاگ مستر

به گزارش وبلاگ مستر، اثر با کیفیت دفاع مقدس از درون باور ها و اعتقادات هنرمند بروز و ظهور پیدا می نماید اما دراین حوزه ویترنی و فقط برای گزارش به مدیر کار فراوری می گردد.

،مردم سرزمین ما در زمان هشت سال جنگ تحمیلی برای دفاع از کشور خود جنگیدند که در این راه بسیاری شهید شدند و بسیاری نیز با خاطرات جنگ زندگی کردند البته این خاطرات همواره در ذهن و قلب مردم ما زنده است طوری که جوانان امروز هم پای عقاید خود ایستادند و جان خود را برای دفاع از اعتقادات خود دادند.

خاطرات تلخ بسیاری از دوران جنگ تحمیلی وجود دارد که اهالی قلم به هر شیوه ای قصد بیان آن را داشتند، بعضی شعر ها سرودند، بعضی کتاب ها روایت کردند و بعضی نیز نمایشنامه ها نوشتند. زمانی که به پیشینه تئاتر دفاع مقدس نگاه می کنیم آن را بخش مظلوم تئاتر می بینیم که تعداد هنرمندانی که دغدغه اجرای آن را داشتند کمتر بوده و حالا نیز اجرای آن ها محدود به مناسبت ها شده است. البته بعضی هنرمندان هنوز برای بیان خاطرات تلخ جنگ کوشش می نمایند؛ نویسنده هایی که در این زمینه نوشته اند، کم نیستند و آثار خوبی نیز در این سال ها روی صحنه رفته است که هر کدام بسته به نوع اجرا و شرایط حاکم در آن ها استقبال تماشاگران متفاوت بوده است اما در هر صورت مردم ما نشان داده اند که از آثار حوزه دفاع مقدس حمایت می نمایند.

امیر حسین شفیعی نویسنده و کارگردان تئاتر درباره کمبود آثار حوزه دفاع مقدس در تئاتر به خبرنگار ما گفت: هنرمندان به موضوعاتی که در دوران معاصر وجود دارد واکنش نشان می دهند اگر بخواهیم تئاتر دفاع مقدس را مورد آنالیز قرار دهیم، هنرمندان در دهه شصت کوشش کردند تا آثار دفاع مقدسی را اجرا نمایند و این آثار بیشتر در سنگر های جنگی در مناطق جنگ زده اجرا می شد، در دهه هفتاد بیشتر آثار و نمایشنامه های اجرا شده حول عملیات ها و وقایع جنگ اجرا می شد، در دهه هشتاد پیغامد های جنگ را مورد آنالیز قرار داده و تاثیرات آن را بر روی صحنه می بردیم که آرام آرام این آثار در دهه نود کمتر می گردد، هر اندازه که رشد فراوریات ما در حوزه دفاع مقدس کمرنگ می گردد به همان اندازه نهاد ها و موسسات فرهنگی که برای حمایت از جریان فرهنگی دفاع مقدس رشد می بایند، بیشتر می گردد.

وی اضافه کرد: ما برای موضوعی به این مهمی، تئاتر مقاومت، ده ها سازمان و نهاد فرهنگی داریم، اما این خوب نیست که بعد از سی سال که از دفاع مقدس می گذرد درباره افول تئاتر دفاع مقدس صحبت کنیم. هنرمندان همواره برای فراوری اثر آماده بودند، اما چرا یک دوره ای آثار رشد پیدا می نمایند و دوره ای افول؟ سوال اینجا است که هنرمند به وظیفه خود عمل و اثری را فراوری می نماید آیا نهاد های مرتبط هم به همان میزان به وظایف خود در حوزه دفاع مقدس عمل نموده اند یا خیر؟ باید آنالیز کرد که این نهاد ها کار خود را به درستی انجام داده اند و اگر به درستی کار خود را انجام داده اند چرا فراوریات حوزه دفاع مقدس افول نموده است؟ این ها نکات مهمی است که کمتر به آن پرداخته می گردد.

شفیعی با اشاره به اینکه هیچ اثر باکیفیتی از طریق نهاد ها و سازمان ها به وجود نمی آید، زیرا اثر با کیفیت دفاع مقدس از درون باور ها و اعتقادات هنرمند بروز و ظهور پیدا می نماید، بیان نمود: مهم ترین مشکل ما در حوزه دفاع مقدس این است که ما ویترینی کار می کنیم. چرا باید در هفته دفاع مقدس چند نمایش اجرا کنیم؟ همین سبب می گردد تا شاهد اتفاق خوبی در حوزه دفاع مقدس نباشیم در حالی این موضوع در ادبیات برعکس است؛ در وضعیتی که سرانه مطالعه در کشور پایین است بعضی کتاب های دفاع مقدس به تجدید چاپ های بیست و دوم و... می رسد و در حوزه ادبیات کار های بسیار خوب و ارزشمندی به چاپ می رسد. در سینما هم هر سال شاهد فراوری حداقل یک اثر ارزشمند در حوزه دفاع مقدس هستیم.

وی ادامه داد:منظور من این نیست که تمامی گونه های اجرایی در تئاتر تعطیل گردد و فقط آثار دفاع مقدسی فراوری گردد، باید بگویم که در زمینه دفاع مقدس کاری فراوری نمی کنیم و اگر هم فراوری گردد ویترینی خواهد بود فقط برای اینکه گزارشی به مدیر خود داده باشیم.

شفیعی درخصوص آثار دفاع مقدس که در سال های گذشته روی صحنه می رفت، گفت: نمایش ترن در دوره خود بسیار تاثیر گذار بود و مخاطب، مشتاق تماشای آن بود. نمایشی از حمید رضا اذرنگ اجرا شد که بسیار تاثیر گذار و جریان ساز بود. ما این همه فراوریات در زمینه دفاع مقدس داشتیم اما این فراوریات الان کجا هستند؟ چرا زمانی که به کار دفاع مقدس می رسیم به آن با دید میان بر نگاه می کنیم که کارگردان پیش خود می گوید یک اثر دفاع مقدسی کار می کنیم و دیده می شویم و بعد از آن هر اثری فراوری کردیم، مهم نیست؛ این طرز فکر صحیح نیست. باید از نویسندگان و کارگردانان مطرح دعوت کرد و قلم و اندیشه آن ها را باز گذاشت و به راحتی حمایت کنیم تا بتوانند آثار درخشانی کار نمایند. امروز کمتر نویسندگان به سراغ نوشتن آثار دفاع مقدس می روند، زیرا جریان تئاتر دفاع مقدس به سوی دیگری است.

وی ادامه داد: اگر درام نویسان جوان به این حوزه توجه نمایند ما می توانیم شاهد اتفاقات خوبی در این زمینه باشیم. با توجه به اینکه نسل جوان وضعیت جنگ را درک ننموده، بنابراین باید ارتباط خوبی با حوزه ادبیات دفاع مقدس برقرار نمایند، زیرا ما کتاب های بسیار ارزشمندی در این حوزه داریم و با کتاب می توان یک اثر نمایشی را روی صحنه برد.

شفیعی اضافه کرد: نباید از دخالت های متولیان و سیاست گذاران غافل بود، زیرا می خواهند حوزه دفاع مقدس را طوری بیان نمایند که خود دوست دارند و این نکته مهمی است،باید اجازه بدهیم تا هنرمند آن چیزی را که خودش در حوزه دفاع مقدس پیدا و به آن باور و اعتقاد پیدا می نماید، به اجرا ببرد.

وی با بیان اینکه نمایش دریادلان را اجرا کردم که بسیار جریان ساز بود و هنوز هم مخاطبان دوست دارند که آن را تماشا نمایند، گفت: این نمایش دو بار در بازبینی رد شد، ولی من به کار خود اعتقاد داشتم و حتی یکی از متولیان تئاتر دفاع مقدس گفت که من از این کار حمایت نمی کنم، زیرا آن نوع نگاهی نیست که می خواهیم، در حالی که این نمایش روایتگر کربلای چهار بود؛ همین موضوع سبب می گردد تا هنرمندان کمتر به سراغ حوزه دفاع مقدس روی آورند. همین اظهار نظرات و دخالت ها سبب دوری بسیاری از هنرمندان می گردد.

شفیعی با اشاره به پیشنهاد خود برای رونق تئاتر حوزه دفاع مقدس گفت: متولیان فرهنگی با دعوت از بهترین درام نویسان و کارگردان ها و گروه های نمایشی و فراهم آوردن شرایطی هنرمندان را برای کار در این حوزه تشویق نمایند. من اعتقاد دارم این واقعه هشت ساله بسیار قصه و کاراکتر دارد که می توان صد ها سال درباره آن صحبت کرد و می توانیم آثار درخشانی را از آن استخراج کنیم. با بنر و سخنرانی و... نمی توان فرهنگ ایثار و شهادت را منتقل کرد باید به هنر و هنرمند برای انتقال این پیغام اعتماد کرد. من سال ها است که مشغول پژوهش در شخصیت شهید باکری هستم تا اثری درباره ایشان فراوری کنم.