دریاچه یخی بایکال
به گزارش وبلاگ مستر، دریاچه بایکال که در جنوب سیبری واقع شده، تقریبا 5 ماه از سال پوشیده از یخ است. زمستان هر سال که دمای هوا به منفی صفر درجه می رسد، سطح بزرگ ترین دریاچه آب شیرین دنیا یخ می زند. اما تا اواسط زمستان و یخبندان شدید سیبری، یخ دریاچه کامل شکل نمی گیرد. زمانی که رودخانه ها و دریاچه های دیگر از مدت ها قبل یخ بسته اند، دریاچه بایکال هنوز در مقابل یخ زدگی مقاومت می نماید. امواج سرد آن در برخورد با ساحل می شنمایند و صخره های ساحل را با اشکال یخی می آرایند. اما وقتی در اوایل ژانویه آغاز به یخ زدن می نماید، تا 5 ماه بعد هم به همان شکل باقی می ماند. ضخامت یخ سطح دریاچه حدودا یک متر است و این اجازه را به ماشین ها و کامیون ها می دهد که به آسانی روی آن تردد نمایند. ضخامت ضخیم ترین قسمت یخ زده، حتی به 2 متر هم می رسد.
در طول روز، دمای سطح یخ زده افزایش می یابد و شب ها دوباره سرد می گردد. نوسان زیاد دمای هوا، باعث شکاف برداشتن یخ ها می گردد. این شکاف ها معمولا بیشتر از نیم یا یک متر نیستند اما برخی اوقات عرض آن تا 4 متر و عمق شان تا صدها متر می رسد. یکی دیگر از ویژگی های خاص این دریاچه، برآمدگی های یخی روی آن است؛ انبوهی از تراشه های یخی که از سطح دریاچه بیرون زده اند. این تراشه ها زمانی به وجود می آیند که سطح دریاچه کامل یخ نبسته است و باد آن را می شکند و به سوی ساحل پرت می نماید. آن ها اغلب در امتداد شکاف ها یا ساحل شکل می گیرند و ارتفاعشان می تواند به 10 الی 12 متر هم برسد. این تراشه ها زیر نور آفتاب هم چون تکه های بزرگ زمرد می درخشند.
دریاچه بایکال واقعا جالب است. این دریاچه عمیق ترین و بزرگترین دریاچه آب شیرین جهان از لحاظ حجم بوده و 20 درصد آب شیرین منجمد جهان را در خود جای داده است. دریاچه بایکال جز تمیزترین و با قدمت 25 میلیون سال، جزء قدیمی ترین دریاچه های جهان است. بعلاوه این دریاچه هفتمین دریاچه وسیع جهان بوده و با شکلی هلالی در میان شکاف یک دره باستانی قرار گرفته و سکونت گاه هزارن نوع گیاه و حیوان است که بیشتر آن ها به جز این دریاچه، در هیچ کجای جهان یافت نمی شوند.
منبع: amusingplanet
منبع: کجارو